แม้ความกดดันจะไม่สูงนัก แต่โอกาสคว้าแชมป์ยุโรปรายการนี้ยังถือเป็นเป้าหมายที่น่าสนใจ โดยเฉพาะกับการเป็นแชมป์แรกในยุค “BlueCo” เจ้าของทีมชุดใหม่ อีกทั้งยังเป็นโอกาสให้เชลซีกลายเป็นทีมอังกฤษทีมแรกที่คว้าแชมป์ครบทั้ง 4 รายการยุโรป

ตลอดเส้นทางในทัวร์นาเมนต์นี้ เชลซีใช้ทีมสำรองและดาวรุ่งลงเล่นเป็นส่วนใหญ่ และยังสามารถเอาชนะทีมจากอาร์เมเนีย คาซัคสถาน และไอร์แลนด์ได้อย่างง่ายดาย รวมถึงรอบน็อกเอาต์ที่ผ่าน เอฟซี โคเปนเฮเกน, ลีเกีย วอร์ซอ และเยอร์การ์เด้น มาได้แบบไม่ลำบากนัก

ฝั่งเบติส ภายใต้การคุมทีมของ มานูเอล เปเญกรินี อดีตกุนซือแมนฯ ซิตี้และเวสต์แฮม มีขุมกำลังผสมเก๋า-ดาวรุ่ง นำโดย อิสโก้ อดีตจอมทัพเรอัล มาดริด และแนวรุกฟอร์มแรงอย่าง อันโตนี ที่ย้ายมาจากแมนฯ ยูไนเต็ด แบบยืมตัว

มาเรสกาและเปเญกรินีมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้น ทั้งเคยร่วมงานกันที่มาลาก้า และเวสต์แฮม โดยเปเญกรินีถือเป็น “บิดาแห่งฟุตบอล” คนหนึ่งของกุนซือชาวอิตาเลียนรายนี้ ซึ่งยอมรับว่ารับอิทธิพลจากอดีตเจ้านายทั้งในแนวคิดการเล่นและการวางกลยุทธ์

มาเรสกาเป็นคนชอบเปรียบเทียบฟุตบอลกับหมากรุก โดยมองว่าการควบคุมพื้นที่กลางสนาม การวางแผนล่วงหน้า และการไม่หลงไปกับอารมณ์ คือกุญแจสู่ความสำเร็จ แม้เขาจะไม่ใช่คนแสดงออกมาก แต่ชัยชนะเหนือฟอเรสต์ก็ทำให้เขาระเบิดอารมณ์ใส่นักวิจารณ์ว่า “ช่างหัวพวกเขา”

แม้ถ้วยใบนี้อาจไม่มีเกียรติยศหรือเงินรางวัลล้นหลาม แต่เชลซีหวังว่า ความสำเร็จเล็กๆ นี้ จะเป็นจุดเริ่มต้นของการคืนสู่ความยิ่งใหญ่ในเวทียุโรปอีกครั้ง.